Begint je haar er dunner uit te zien dan normaal? Mannen hebben op een bepaald moment in hun leven meer kans op haaruitval dan vrouwen. In feite wordt aangenomen dat één vorm van haarverlies, androgenetische alopecia (of mannelijke kaalheid) genaamd, alleen al in de Verenigde Staten 50 miljoen mannen treft.
Hoewel androgenetisch haarverlies het meest voorkomt, kan het ook worden veroorzaakt door bepaalde medische aandoeningen.
Als u een schildklieraandoening heeft, zoals hypothyreoïdie of hyperthyreoïdie, is het mogelijk dat dit kan bijdragen aan haaruitval. Schildklieraandoeningen kunnen ook in verband worden gebracht met auto-immuunziekten zoals alopecia areata. Deze kunnen de groei van je haar beïnvloeden.
Schildklieraandoeningen kunnen op verschillende manieren haarverlies veroorzaken. Het kan licht diffuus dunner worden of volledig verlies zijn. We zullen uitleggen waarom en hoe schildkliergerelateerde haaruitval optreedt en wat u kunt doen om toekomstig haarverlies te voorkomen.
Hoe Haar Te Verliezen.
Haarverlies kan om verschillende redenen optreden. Bij mannen is de meest voorkomende oorzaak van haarverlies mannelijke kaalheid – een vorm van hormonaal haarverlies die wordt veroorzaakt door een genetische gevoeligheid voor het hormoon dihydrotestosteron of DHT.
Dit type haarverlies treedt op wanneer DHT de haarzakjes geleidelijk miniaturiseert, waardoor ze geen nieuwe haren meer kunnen produceren.
Het is echter ook mogelijk dat uw schildklier bijdraagt aan haarverlies door de natuurlijke haargroeicyclus van uw lichaam te verstoren.
Zoals we hebben besproken in onze gids voor het haargroeiproces, doorloopt elke haar op je hoofdhuid een groeiproces in vier fasen, waarbij elke fase overeenkomt met een andere fase in de haarontwikkeling:
-
De anagene fase is wanneer het haar begint te groeien vanuit de follikel.
-
Tijdens de catagene fase krimpt de follikel en komt het haar los van je hoofdhuid
-
De telogene fase is wanneer een nieuwe haarlaag onder de oude groeit.
-
Tijdens de exogene fase valt het oude haar uit en wordt het vervangen door het nieuwe haar
Oude haren aan het einde van hun groeicyclus zullen uit je hoofdhuid beginnen te vallen. Dit kan ertoe leiden dat u elke dag 50-100 haren verliest. Dit dagelijkse verlies is geen probleem als je haarzakjes niet aan elkaar groeien.
Dit eenvoudige proces zal u helpen begrijpen hoe schildklieraandoeningen en andere medische aandoeningen uw haar kunnen beïnvloeden.
Haaruitval En Uw Schildklier
Schildklieraandoeningen zoals hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie kunnen uiteenlopende symptomen veroorzaken, van verlaagd of verhoogd energieniveau tot veranderingen in uw lichaamssamenstelling en gewicht. Het is ook mogelijk dat deze aandoeningen uw haar aantasten.
Omdat uw schildklier een vitale rol speelt bij het reguleren van zoveel lichaamsfuncties, kan elke verstoring van de productie van schildklierhormonen zoals trijoodthyronine (T3) en thyroxine (T4) tal van belangrijke lichaamsprocessen beïnvloeden.
Daar hoort ook de gezonde groei van je haar bij. Als uw schildklierfunctie is aangetast, groeit uw haar mogelijk niet zo snel als normaal. Dit betekent dat als oude haren het einde van hun haargroeicyclus bereiken, ze niet voldoende worden vervangen door nieuwe.
Schildkliergerelateerde Symptomen Van Haarverlies
In tegenstelling tot mannelijke kaalheid, die er meestal voor zorgt dat je haar in een duidelijk, herkenbaar patroon uitvalt, ziet haarverlies veroorzaakt door een schildklieraandoening er iets anders uit. In plaats van een kalende kruin of terugwijkende haarlijn, zult u normaal gesproken een diffuse dunner worden over uw hele hoofdhuid.
In eenvoudige bewoordingen kan al je haar er wat dunner uit gaan zien dan normaal, waardoor je je hoofdhuid vrij gemakkelijk kunt zien in fel licht.
Bepaalde schildklieraandoeningen kunnen ook de textuur van uw haar veranderen. Als u hyperthyreoïdie (een overactieve schildklier) heeft, kan uw haar te fijn en broos aanvoelen. Als u hypothyreoïdie (een traag werkende schildklier) heeft, kan uw haar droog, hard en stugger aanvoelen dan normaal.
Diagnose Van Schildkliergerelateerd Haarverlies
Hypothyreoïdie of hyperthyreoïdie kan haaruitval veroorzaken, evenals andere symptomen.
Hypothyreoïdie, of een traag werkende schildklier, kan symptomen veroorzaken zoals:
-
Vermoeidheid en vermoeidheid
-
Gewichtstoename
-
Droge huid
-
Langzame hartslag
-
Verhoogde gevoeligheid voor kou
-
Ongemak, pijn en/of zwelling van de gewrichten
-
Spierzwakte, spierstijfheid, pijn en pijn
-
Schorre stem
-
Constipatie
-
Geheugenstoornis
-
Depressie
Als u hyperthyreoïdie (een overactieve schildklier) heeft, kunnen uw symptomen zijn:
-
Hartkloppingen of snelle en/of onregelmatige hartslagen
-
Gewichtsverlies en moeite om een gezond gewicht te behouden
-
Verhoogde eetlust, vaak zonder toename van het lichaamsgewicht
-
Angst, prikkelbaarheid en nervositeit.
-
Gevoeligheid voor warmte neemt toe
-
Zweten
-
Vermoeidheid en/of spierzwakte
-
Frequentere stoelgang
-
Slapeloosheid en moeilijk in slaap vallen
Het is ook vermeldenswaard dat bij mensen ouder dan 60 jaar hyperthyreoïdie soms wordt aangezien voor depressie. Oudere volwassenen kunnen verschillende symptomen vertonen, zoals verlies van eetlust of zich terugtrekken bij mensen.
Schildklieraandoeningen zoals hypothyreoïdie en hyperthyreoïdie zijn vrij eenvoudig te diagnosticeren. Als u symptomen van een schildklieraandoening vertoont, kan uw zorgverlener u vragen om een bloedtest te doen om uw niveaus van thyroïdstimulerend hormoon (TSH) en thyroxine (T4) te meten.
Als deze niveaus ongebruikelijk zijn, kan uw zorgverlener aanvullende tests aanbevelen om de oorzaak van uw schildklieraandoening te achterhalen.
Praten met uw arts over schildkliergerelateerd haarverlies is de beste manier om antwoorden te krijgen.
Hoe Haaruitval Als Gevolg Van Schildklierproblemen Te Behandelen?
U krijgt waarschijnlijk medicijnen voorgeschreven als uw arts vaststelt dat u een schildklieraandoening heeft.
Uw zorgverlener kan Synthroid of Levo-T voorschrijven als synthetisch schildklierhormoon voor hypothyreoïdie. Deze medicijnen zorgen ervoor dat uw schildklierhormonen weer normaal worden.
Uw zorgverlener kan medicijnen tegen de schildklier voorschrijven, zoals tapazol (methimazol) of propylthiouracil voor hyperthyreoïdie. Deze medicijnen voorkomen dat uw schildklier te veel schildklierhormonen aanmaakt.
De behandeling van hyperthyreoïdie hangt af van de ernst van uw symptomen. Afhankelijk van uw symptomen kunnen radioactief jodium of bètablokkers worden gebruikt. Soms kunnen ernstige gevallen van hyperthyreoïdie worden behandeld met thyreoïdectomie. Dit is een chirurgische ingreep waarbij de schildklier geheel of gedeeltelijk wordt verwijderd.
Schildkliergerelateerd haarverlies verdwijnt meestal vanzelf na behandeling van de onderliggende aandoening. Het kan enkele maanden duren voordat uw haar terug begint te groeien na behandeling van uw schildklieraandoening.
U kunt deze groei mogelijk versnellen met minoxidil, een actueel medicijn dat de bloedtoevoer naar de hoofdhuid verbetert. Finasteride kan niet worden gebruikt om schildkliergerelateerde haaruitval te behandelen of te voorkomen.
Schildklieraandoeningen En Alopecia Areata
Mensen met schildklieraandoeningen zoals hypothyreoïdie of hyperthyreoïdie hebben meer kans op het ontwikkelen van een auto-immuunziekte van de schildklier. Mensen met een auto-immuunziekte van de schildklier hebben een groter risico op het ontwikkelen van andere auto-immuunziekten, zoals alopecia areata. Alopecia areata is een vorm van auto-immuun haarverlies waarbij het immuunsysteem van het lichaam zich richt op de haarzakjes en deze beschadigt. Haarzakjes die het doelwit zijn van het immuunsysteem kunnen stoppen met het produceren van nieuwe haren, wat resulteert in haaruitval.
Haarverlies door alopecia areata komt meestal voor in kleine, vaak ronde plekken, in plaats van de terugwijkende haarlijn of kruinhaarverlies van mannelijke kaalheid of de diffuse dunner wordend haarverlies van de schildklier. Ofiasis is een aandoening waarbij alopecia areata kale plekken ontwikkelt.
In ernstige gevallen kan alopecia areata ook totale haaruitval op de hoofdhuid veroorzaken, evenals haarverlies in de wenkbrauwen, wimpers en baard. Alopecia areata-patiënten kunnen een lichte roodheid van hun nagels opmerken, evenals een ruwe, broze of putjesachtige textuur.
Als u vermoedt dat u een schildklieraandoening heeft, dient u uw zorgverlener te raadplegen.
Medicijnen die de haargroei stimuleren, zoals minoxidil, kunnen ook helpen om de haargroei te bevorderen bij mensen met alopecia areata.
Tot Slot
Het is mogelijk om wat haarverlies te ervaren als u een schildklieraandoening heeft. In tegenstelling tot mannelijke kaalheid, resulteert schildkliergerelateerd haarverlies meestal niet in een terugwijkende haarlijn of een kale plek bij de kruin – in plaats daarvan leidt het meestal tot diffuus haarverlies over de hele hoofdhuid.
Veel gevallen van schildkliergerelateerd haarverlies verdwijnen vanzelf zodra de schildklieraandoening is behandeld. Medicijnen zoals minoxidil kunnen de groei van nieuw, gezond haar helpen bevorderen.
Als u zich zorgen maakt over haarverlies door de schildklier, neem dan contact op met uw zorgverlener. Met de juiste behandeling voor uw schildklieraandoening kunt u uw symptomen onder controle krijgen en verloren haar weer laten groeien.
Ben je bang dat je haar uitvalt? Je bent niet de enige. Haaruitval is een veelvoorkomend probleem dat mannen van alle leeftijden en achtergronden treft. Onze gids voor haargroeiproducten behandelt hoe de nieuwste, meest populaire behandelingsopties voor haarverlies werken, met echte, wetenschappelijke gegevens over hun effectiviteit.
